In Nederland
In Nederland wordt het geld ingezameld dat het echte werk in Zuidoost-Azië mogelijk maakt. Hiertoe organiseert Stichting AidsCare zelf activiteiten rondom LHBTQIA+ en hiv-evenementen.
Daarnaast worden fondsen worden aangeschreven, particulieren doneren en verkopen we regenboog-producten uit de regio, zoals de handgeweven Cambodjaanse sjaals.
Focus op Cambodja & Thailand
In Cambodja is AidsCare momenteel actief op drie terreinen: noodhulp aan, en opleidingen voor hiv-positieve LHBTQIA+. En incidenteel bieden we werkervaringsplaatsen aan.
Daarnaast ondersteunen wij onze lokale partnerorganisatie in Cambodja door middel van vrijwilligerstrainingen.
De afgelopen jaren werkte AidsCare (toen nog onder de naam Untenu) samen met diverse lokale LHBTQIA+ en hiv-organisaties in Cambodja. Sinds 2017 werken we met Bandanh Chaktomok (BC, the National LGBT Network Cambodia). Zij hebben een netwerk van vrijwilligers met landelijke spreiding.
Klik op het submenu voor meer informatie over de drie pijlers Noodhulp, Opleidingen, Werkervaring.
Hoe het begon
In 2012 bezocht Ron van Zeeland Cambodja om er drie maanden vrijwilligerswerk te doen bij LHBTQIA+ en hiv-organisaties. Als snel kwam de vraag of hij een plan wilde schrijven voor een noodfonds voor de arme hiv-positieve MSM en TG’s (mannen die seks hebben met mannen en transgenders). Omdat hij al een bedrag had meegekregen om aan goede doelen te besteden kwam alles snel samen en het Noodfonds was geboren. Inmiddels is een klein groepje vrijwilligers in Nederland vanuit haar eigen betrokkenheid met LHBTQIA+ en hiv-zaken actief om geld in te zamelen voor de projecten in Zuidoost-Azië.
Waarom een fonds voor deze specifieke groep mensen?
Allereerst: Cambodja is een land met een bijzondere geschiedenis. Door de genocide waarbij een kwart van de eigen bevolking is vermoord door het regime van Pol Pot, en waar met name de intellectuele elite het moest ontgelden, is Cambodja opgezadeld met een enorm trauma, armoede en een achterstand in de ontwikkeling die tot op de dag van vandaag zichtbaar is. Na de bevrijding door Vietnam is in 1992-1993 de VN-vredesmissie UNTAC in Cambodja gestationeerd waaraan ook Nederlandse militairen deelnamen. Algemeen wordt aangenomen dat hierdoor hiv in Cambodja op grotere schaal is verspreid. In combinatie met de gebrekkige gezondheidszorg zorgde dit ervoor dat 2% van de bevolking met hiv geïnfecteerd raakte.
Gebouwtje bij het Khmer-Soviet Friendship Hospital in Phnom Penh waar hiv-consulenten gespreksgroepen leiden.
In tegenstelling tot de Westerse wereld is hiv in Cambodja wijder verspreid onder hetero’s. Los hiervan zijn er groepen mensen die een groter risico hebben om hiv op te lopen. Net als in Nederland zijn dat intraveneuze druggebruikers, sekswerkers en mannen die seks hebben met mannen.
Anders dan in Nederland vormen LHBTQIA+’s een minderheid in de hiv-geïnfecteerde populatie. En anders dan in Nederland moetenLHBTQIA+’s hun positie in de maatschappij nog bevechten.
Het minimum inkomen in Cambodja bedraagt rond de € 100,- per maand, maar veel mensen leven op of onder de armoedegrens. De armoedegrens is door de Wereldbank vastgesteld op $1,90 per dag (ongeveer €50,- per maand). Voor onze doelgroep is het vaak nog lastiger om een fatsoenlijk inkomen te verwerven. Sekswerk is voor sommigen een uitweg uit de armoede.
Al met al is dit de reden dat de positie van hiv-positieve LHBTQIA+’s (óók lesbische vrouwen) vaak te wensen overlaat. Om de meest kwetsbaren te helpen daar waar de familie ontbreekt geven we eenmalige noodhulp. Om perspectief van mensen te vergroten richten we ons binnen de doelgroep met name op de oudere sekswerkers die willen stoppen en op jongeren voor wie sekswerk de laatste optie is om geld te verdienen. Daarnaast ondersteunen we projecten gericht op werkervaring.
De huiskamer van een transgender in het Boung Kak district in Phnom Penh dient als ontmoetingsplek voor LHBTQIA+’s.
Momenteel wordt ons werk in Cambodja gecoördineerd door vrijwilligers van Bandanh Chaktomok.
In Nederland probeert AidsCare zoveel mogelijk financiële middelen bij elkaar te krijgen om het werk in Cambodja met lokale partners uit te voeren. Tot 2021 traden de ambassadrices Meander & Bijoux op ten bate van het fonds.
Wij vinden het belangrijk dat mensen uit de doelgroep zelf een stem hebben in de uitvoering van de hulp. In Cambodja werkten we daarom samen met diverse LHBTQIA+ en hiv-organisaties.